محمد رضا آبدار؛ مصطفی ابطحی؛ مریم اسماعیلی فرد
دوره 13، شماره 3 ، مهر 1402، ، صفحه 93-112
چکیده
یکی از مفاهیم جدید و مولفههای قدرت نرم جهت مقابله با چالشهای کنونی شهرها در عرصههای مختلف(رشد جمعیت شهری، افزایش شهرنشینی و ...) شهر هوشمند است و از مهمترین نیازهای ایجاد یک ساختار هوشمند، داشتن زیر ...
بیشتر
یکی از مفاهیم جدید و مولفههای قدرت نرم جهت مقابله با چالشهای کنونی شهرها در عرصههای مختلف(رشد جمعیت شهری، افزایش شهرنشینی و ...) شهر هوشمند است و از مهمترین نیازهای ایجاد یک ساختار هوشمند، داشتن زیر ساخت مناسب ارتباطات و مخابرات است. نتایج بررسی در زمینه شاخصهای شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی در شهر تهران نشان می دهد که دو بعد اساسی حکمروایی(مشارکت و نظام تصمیم گیری) پایین تر از حد متوسط میباشند، که نقش و جایگاه ضعیف شهروندان در نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری را نشان میدهد و هرچند وضعیت اکثر شاخصهای شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی، در شهر تهران در حد متوسط هستند، اما در بخشهای جنوبی و مرکزی تهران نسبت به بقیه قسمتها از وضعیت نامناسب تری برخوردارهستند. این وضعیت نمایانگر شکاف در بخش های مختلف شهر تهران از منظر شاخص های شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی و قدرت نرم میباشد. از این رو برای تحقق شهر هوشمند در تهران، قانون گذاری، تدوین سیاستهای یکپارچه و داشتن چشم انداز بلند مدت جهت بهره مندی از قدرت نرم در سیاستگذاری مطلوب هوشمند شهری، ضروری بوده و در صورت تحقق حکمروایی هوشمند میتوان شاهد بهبود شهر، تغییر شرایط دولت در مقابل سایر بازیگران، و تغییر سازمان یافته دولت بود.