نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد رضا آبدار ¹
• مصطفی ابطحی ²
• مریم اسماعیلی فرد ²

¹ دانشجوی دکتری تخصصی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

² استادیار گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

یکی از مفاهیم جدید و مولفه‌های قدرت نرم جهت مقابله با چالش‌های کنونی شهرها در عرصه‌های مختلف(رشد جمعیت شهری، افزایش شهرنشینی و ...) شهر هوشمند است و از مهمترین نیازهای ایجاد یک ساختار هوشمند، داشتن زیر ساخت مناسب ارتباطات و مخابرات است. نتایج بررسی در زمینه شاخص‌های شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی در شهر تهران نشان می دهد که دو بعد اساسی حکمروایی(مشارکت و نظام تصمیم گیری) پایین تر از حد متوسط می‌باشند، که نقش و جایگاه ضعیف شهروندان در نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری را نشان می‌دهد و هرچند وضعیت اکثر شاخص‌های شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی، در شهر تهران در حد متوسط هستند، اما در بخش‌های جنوبی و مرکزی تهران نسبت به بقیه قسمت‌ها از وضعیت نامناسب تری برخوردارهستند. این وضعیت نمایانگر شکاف در بخش های مختلف شهر تهران از منظر شاخص های شهر هوشمند مبتنی بر حکمروایی و قدرت نرم می‌باشد. از این رو برای تحقق شهر هوشمند در تهران، قانون گذاری، تدوین سیاست‌های یکپارچه و داشتن چشم انداز بلند مدت جهت بهره مندی از قدرت نرم در سیاستگذاری مطلوب هوشمند شهری، ضروری بوده و در صورت تحقق حکمروایی هوشمند می‌توان شاهد بهبود شهر، تغییر شرایط دولت در مقابل سایر بازیگران، و تغییر سازمان یافته دولت بود.

کلیدواژه‌ها

• قدرت نرم
• سیاستگذاری مطلوب
• اینترنت اشیاء
• شهر هوشمند
• توسعه پایدار شهری

عنوان مقاله [English]

Optimum Smart Urban Policy Making in Tehran with Emphasis on Internet of Things Abstract

نویسندگان [English]

• mohammadreza Abdar ¹
• mostafa abtahi ²
• maryam esmaelifard ²

¹ PhD Student, Department of Political Science, Faculty of Law, Theology and Political Science, Science and Research Branch of Islamic Azad University, Tehran, Iran

² Assistant Professor, Department of Political Science, Faculty of Law, Theology and Political Science, Science and Research Branch of Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

A smart city, as the primary factor of sustainable urban development, utilizes various sensors and electronic methods to collect information. The goal is to integrate information and communication technologies with physical devices to optimize urban processes and provide efficient services, fostering communication with citizens. Smart city technology enables direct interaction with the community and urban infrastructure, addressing the city's and citizens' needs promptly.

This thesis aims to explore desirable smart urban governance in Tehran, revealing that the fundamental dimensions of governance (participation, partnership, and decision-making systems) are below average. This indicates the weak role and position of citizens in the decision-making system. While most indicators are average, the southern and central parts of Tehran exhibit a less favorable situation compared to other areas, highlighting disparities in various sectors of the city regarding smart city indicators. Therefore, legislating, formulating cohesive policies, and having a long-term vision are crucial for achieving a smart city in Tehran. If realized, this could lead to city improvement, governmental transformation, and an organized change in the government structure.

کلیدواژه‌ها [English]

• optimal policy
• urban management
• Internet of Things
• smart city
• sustainable urban development