نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• امیرعلی کتابی ¹
• محمد شفیعی فر ²
• غلامعلی سلیمانی ³

¹ دانشجوی دکتر مدرسی انقلاب اسلامی دانشکده معارف و اندیشه دانشگاه تهران

² استادیار گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

³ استادیار بخش تخصصی انقلاب اسلامی دانشکده معارف و اندیشه دانشگاه تهران.

چکیده

در مفهوم سازی اولیه از قدرت نرم مولفه هایی مثل فرهنگ، ارزش های سیاسی و اجتماعی بیان گردیده است، بعض مولفه های قدرت نرمی که در اسلام مطرح می باشد بر ارزش هایی چون ایثار و شهادت، معنویت گرایی، عدالت باوری و برقراری عدالت و مبارزه با ظلم و فساد استوار است به گونه ای که ضمن ایجاد تحول فرهنگی در سطح داخلی بر روند تحولات خودباوری دینی و بیداری اسلامی در حوزه پیرامونی خود نیز تاثیر گذار بوده است. دولت­های پس از انقلاب اسلامی بر بحث اجرای عدالت اجتماعی که مولفه ای از قدرت نرم و پاشنه آشیل جمهوری اسلامی ایران است تاکید بسیار داشتند و  هر یک با توجه به شرایط خاص آن مقطع در راستایی تحقق این مهم دست به گزینش الگویی خاص زده‌اند. مسئله مهم نسبت‌سنجی و میزان تحقق عدالت اجتماعی با این الگوهای توسعه است. در راستای بررسی این موضوع سؤال این است که الگوهای توسعه در دولت­های پس از انقلاب تا چه میزان در تحقق عدالت اجتماعی موفق بوده‌اند؟ برآیند تحقق عدالت اجتماعی در این دولت­ها با ارزیابی و مقایسه شاخص‌های توسعه و همچنین عدالت اجتماعی، مانند فقرزدایی و محرومیت‌زدایی، نرخ تورم، نرخ بیکاری، رشد اقتصادی و ضریب جینی مشخص می‌شود. پژوهش حاضر در نظر دارد با بهره‌گیری از روش تحلیلی-تطبیقی، میزان تحقق عدالت اجتماعی در الگوهای توسعه در این دولت ها را بررسی ونماید.

کلیدواژه‌ها

• عدالت اجتماعی
• قدرت نرم
• الگوهای توسعه
• دولت ها
• انقلاب اسلامی

عنوان مقاله [English]

The rate of realization of the social justice component of the soft power of the Islamic Republic of Iran based on the development patterns of governments

نویسندگان [English]

• Amirali Ketabi ¹
• mohammad shafieifar ²
• gholamali soleimani ³

¹ PhD student in Islamic Revolution University of Tehran

² Faculty of Tehran University

³ a

چکیده [English]

In the initial conceptualization of soft power, components such as culture, political and social values ​​have been expressed. Some components of soft power in Islam are based on values ​​such as self-sacrifice and martyrdom, spiritualism, justice and the establishment of justice and struggle. It is based on oppression and corruption, so that while creating a cultural change at the domestic level, it has also affected the process of religious self-belief and Islamic awakening in its surrounding area. The governments after the Islamic Revolution placed great emphasis on the discussion of the implementation of social justice, which is a component of the soft power and Achilles heel of the Islamic Republic of Iran, and each of them has chosen a specific model in order to achieve this important. An important issue is the proportionality and the extent to which social justice is achieved with these patterns of development. In order to examine this issue, the question is to what extent have development models in post-revolutionary governments been successful in achieving social justice? The outcome of social justice in these states is determined by evaluating and comparing development indicators as well as social justice, such as poverty alleviation and deprivation, inflation rate, unemployment rate, economic growth and Gini coefficient. The present study intends to use the analytical-comparative method to examine the extent to which social justice is achieved in development patterns in these states.

کلیدواژه‌ها [English]

• Social justice
• soft power
• patterns of development
• governments
• the Islamic Revolution