جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از بازیگران نظام بینالملل، برای ساماندهی فعالیتهای خود در داخل، تعامل با سایر بازیگران سیاسی و به طور کلی برای بقا و تعاملات خود ناگزیر به کسب سطحی از قدرت است. اکنون ...
بیشتر
جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از بازیگران نظام بینالملل، برای ساماندهی فعالیتهای خود در داخل، تعامل با سایر بازیگران سیاسی و به طور کلی برای بقا و تعاملات خود ناگزیر به کسب سطحی از قدرت است. اکنون که بسیاری از قواعد و معادلات حاکم بر روابط داخلی و بینالملل دستخوش تحولات گستردهای شده است، دستیابی به این اهداف را نمیتوان تنها با تکیه بر قدرت سخت دنبال کرد؛ بلکه نیاز به نوع دیگری از قدرت است که بتوان با کمترین هزینه به بیشترین اثرگذاری دست یافت. این شکل از قدرت همان «قدرت نرم» است. ج.ا.ایران که با اتکاء بر دو اصل دین و وحدت مردمی شکل گرفت، با تکیه بر همین قدرت که از مبانی و اصول اساسی در اسناد بالادستی الهام گرفته است، ضمن پایهگذاری انقلابی فرهنگی، توانست مسیر توسعه و شکوفایی داخلی را به خوبی طی کرده، تابآوری اجتماعی و داخلی را افزایش داده و با گسترش دایرۀ نفوذ معنوی خود در منطقۀ غرب آسیا و جهان، نوعی گفتمان مقاومت را در برابر گفتمانهای مدیریت سلطه و زور در دنیا به وجود آورد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی تلاش کرده است مولفههای قدرت نرم را در اسناد بالادستی شامل دین اسلام، گفتمان امام خمینی، اندیشههای رهبری، فرهنگ و تمدن، قانون اساسی و سند چشمانداز 20 ساله مورد بررسی و واکاوی قرار دهد. نتایج نشان داد هرچند در برخی منابع فوق به طور مستقیم از قدرت نرم صحیت نشده است، اما در تمام این منابع، بر بهرهگیری از قدرت نرم در پیشبرد اهداف انقلاب تأکید شده است.