نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

2 دانشیار روابط بین الملل دانشگاه باقرالعلوم (ع)، قم، ایران.

3 استادیار گروه انقلاب اسلامی دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران

4 دکتری انقلاب اسلامی ایران از دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران

چکیده

دیپلماسی عمومی یکی از ابزارهای مؤثر نیل به اهداف سیاست خارجی ایران محسوب می شود. جایگاه و نقش امام خمینی و مقام معظم رهبری در جهت دهی به افکار عمومی سایر ملت ها به منظور صیانت از ارزش های اسلام و انقلاب از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در این مقاله در پاسخ به این سوال اصلی که نقش رهبری نظام در ارائه تصویر مثبت و مطلوب از جمهوری اسلامی ایران، جهت تأمین منافع ملی و مصالح اسلامی چیست؟ این فرضیه مورد آزمون قرار گرفت که رهبری نظام با توجه به جایگاه خود در ساختار سیاسی ـ حقوقی کشور، در فعال سازی، تقویت و کارآمدی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران از طریق مدیریت تصویر، برقراری ارتباط مستمر با سایر ملت ها و آگاهی بخشی به افکار عمومی جهان نسبت به اهداف، ارزش ها و آرمان های ایران اسلامی، نقش تعیین کننده ای در مقبولیت و مشروعیت وجهه ایران در سطح منطقه و فرامنطقه داشته است. بر این اساس تعریف و تبیین دیپلماسی عمومی و ارتباط آن با رهبری نظام، می تواند به شناخت عوامل تأثیر گذار بر دیپلماسی عمومی و بهره گیری بیشتر از فرصت های فرا رو کمک نماید.
واژگان کلیدی: رهبری نظام، انقلاب اسلامی، دیپلماسی عمومی، تصویر مطلوب

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The role of system leadership in efficiency public diplomacy through image management

نویسندگان [English]

  • sryrd jalale dehghani firouzabadi 1
  • mohammad sotoude 2
  • hossein arjini 3
  • Mohammad ali Sadeghzadeh 4

1 a

2 a

3 a

4 Umz

چکیده [English]

The role of system leadership in efficiency public diplomacy through image management
Abstract
Public diplomacy is one of the effective factors to achieve Iran's foreign policy goals. The position and role of Imam Khomeini and the Supreme Leader in directing the public opinion of other nations in order to protect the values of Islam and the revolution is of great importance. In this article, in response to the main question, what is the role of the regime leadership in presenting a positive and favorable image of the Islamic Republic of Iran, in order to ensure national interests and Islamic interests This hypothesis was tested that according to the leadership position of the system in the political-legal structure of the country, in activating, strengthening and efficiency of public diplomacy of the Islamic Republic of Iran through image management, establishing continuous communication with other nations and raising awareness of world public opinion. To the goals, values and ideals of Islamic Iran, it has a decisive role in the acceptability and legitimacy of Iran's image in the region and beyond. Accordingly, the definition and explanation of public diplomacy and its relationship with the system leadership, can help to identify the factors affecting public diplomacy and take more advantage of opportunities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • system leadership
  • Islamic revolution
  • public diplomacy
  • favorable image
1)      امام خمینی، سید روح الله (1369). صحیفه نور، تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی و انتشارات سروش.
2)      احدی، افسانه (1389)، دیپلماسی عمومی: چهارچوب مفهومی و نظری در محمود واعظی؛ دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی، تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک،گروه پژوهشی سیاست خارجی.
3)      ابوالحسن شیرازی، حبیب اله (1396). «دیپلماسی فرهنگی و نقش انجمن‌های دوستی در روابط بین‌الملل»، فصلنامه روابط بین‌الملل، سال دهم، شماره 28.
4)      اسکندری فاروجی، ابوالفضل؛ علیرضا آقا حسینی (1394). «کاربست دیپلماسی عمومی در صدور انقلاب اسلامی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال دوازدهم، شماره 43.
5)      بهروزی لک، غلامرضا (1385). «اسلام سیاسی و جهانی شدن»، فصلنامه مطالعات راهبردی، سال 9، شماره 1، بهار.
6)      جهان بین، فرزاد؛ مسعود معینی پور (1393). «فرآیند تحقق تمدن اسلامی از منظر حضرت آیت الله خامنه‌ای»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال یازدهم، شماره 39.
7)      جهان بین، فرزاد؛ مونا پارسا(1392). «راهبردهای ارتقاء قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام بر اساس مدل(SWOT) (از منظر مقام معظم رهبری)»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال دوم، شماره 51.
8)      جمال زاده، ناصر (1391). «قدرت نرم انقلاب اسلامی ایران و نظریه صدور فرهنگی انقلاب (با تاکید بر بیداری اسلامی در منطقه)»، فصلنامه پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 4.
9)      حجازی، سید حسین (1387). «ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدات نرم آمریکا، گزارش جمهور، (مرکز پژوهش و اسناد ریاست جمهوری)»، ضمیمه فصلنامه تخصصی نامه دولت اسلامی، شماره 26و 27.
10)  داداندیش، پروین؛ افسانه احدی (1390). «جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، شماره اول.
11)  دارا، جلیل؛ محمود بابایی (1395). «شیعه‌هراسی و ایران هراسی: راهبرد آمریکا برای حفظ رژیم صهیونیستی»، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، سال سیزدهم، شماره 44.
12)  دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1386). «هویت و منفعت درسیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، مجموعه مقالات منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
13)  دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ علیرضا اشراقی (1395). «ارزیابی دکترین و اهداف راهبردی آمریکا در تقابل با اسلام و جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، سال دهم، شماره 37.
14)  دهشیری، محمدرضا (1388). بازتاب مفهومی و نظری انقلاب اسلامی ایران در روابط بین‌الملل، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
15)  دنگچی، مهدی (1394). «احیای تمدن اسلامی از نگاه امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری»، فصلنامه علمی ـ تخصصی فرهنگ پژوهش، شماره 22.
16)  ذولفقاری، مهدی (1392). «اثرگذاری قدرت نرم در دیپلماسی عمومی»، تألیف ناصر جمال زاده، مجموعه مقالات قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
17)  رحمانی، منصور (1394). «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی»، فصلنامه مطالعات راهبردی جهانی شدن، سال ششم، شماره پانزدهم.
18)  ستوده، محمد؛ مرتضی علویان (1391). «راهکارهای دیپلماسی عمومی و رسمی ایران در مواجهه با اسلام هراسی غرب»، فصلنامه علوم سیاسی، سال پانزدهم، شماره پنجاه و هشتم.
19)  ستوده، محمد؛ هادی ترکی (1394). «بیداری اسلامی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران: فرصت‌ها، تهدیدها و راهبردها»، فصلنامه علوم سیاسی، سال هجدهم، شماره هفتاد و یکم.
20)  شریعتی نیا، محسن (1389). «ایران هراسی: دلایل و پیامدها»، فصلنامه روابط خارجی، سال دوم، شماره ششم.
21)  عراقی، غلامرضا (1394). فرصت‌ها و چالش‌های صدور انقلاب اسلامی و راهبردهای ارتقاء آن در عصر بیداری اسلامی، دانشگاه باقرالعلوم(ع).
22)  گوهری مقدم، ابوذر؛ مهدی جاودانی مقدم (1391). «جایگاه سیاست‌های حمایت‌گرایانه آمریکا در جنگ نرم علیه انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 3.
23)  ملک محمدی، حمیدرضا؛ مهدی داودی (1391). «تأثیر ایران هراسی بر سیاست‌های نظامی امنیتی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس»، فصلنامه سیاست، دوره 42، شماره 2.
24)  ملک زاده، محمد (1393). «مؤلفه‌های دینی و ملی قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه علوم سیاسی، سال هفدهم، شماره شصت و هشتم.
25)  نای، جوزف (1387). قدرت نرم؛ ابزارهای موفقیت در سیاست بین‌الملل، ترجمه سید محسن روحانی، مهدی ذولفقاری، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
26)  یزدان فام، محمود (1393). دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران، تهران، پژوهشکده مطالعات راهبردی.
27)  Taylor (2009). Ph., Public Diplomacy and Strategic Communi-cations, in Snow, Nancy, and Philip M. Taylor, Routledge Hand-book of public Diplomacy, New York and London.
28)  Kelley, John Robert (2009). ʻʻBetweenʻʻTake-offsʼʼ andʻʻCrash Landingsʼʼ, Situational Aspects of Public Diplomacy, ʼʼin Nancy Snow and Philip M.