نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

مربی،گروه علوم تربیتی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

چکیده

سند 2030 به ظاهر جامع‏ترین اقدامی است که جامعه جهانی برای رسیدن به توسعه پایدار از سال 2015 تاکنون بر آن توافق نموده است. آموزش که چهارمین هدف اصلی سند مذکور می‏باشد حاوی دستورالعمل‏هایی است که تلاش می‏کند به شکل قواعدی جهان‏شمول و همگانی خود را نشان دهد. با این حال اصل مذکور تجلی نوعی تفکر اومانیستی است که ریشه در خواست و اراده کشورهای غربی و توسعه‏یافته برای سایر کشورهای جهان دارد. این واقعیت دلیلی است بر این امر که سند 2030 از لحاظ نظری، به عنوان نوعی منبع تهدید نرم قلمداد شود که قصد دارد با ارزشها، فرهنگ و اصول فکری و اخلاقی جوامع متنوع بشری را با منافع و سیاست‏های برخی از قدرتهای بزرگ و ذی نفوذ در سازمان ملل متحد همراه نماید. در مقاله حاضر تلاش شده است تا با رهیافت بومی‏سازی، الگوی ایرانی-اسلامی را در حوزه آموزش و پرورش ارائه دهد. سوال اصلی پژوهش این است که چه شاخصه‏هایی را می‏توان برای ارائه چنین الگویی مد نظر قرار داد؟ و اصولاً این شاخصه‏ها را از طریق چه منابعی می‏توان شناخت؟ نتایج تحقیق به ما نشان می‏دهد که شاخصه‏های مهم و کلیدی را می‏بایست از اسناد بالا دستی نظام ج. ا. ایران استخراج نمود. این شاخصه‏ها که اصولا در بنیان‏های فکری-فلسفی خود با سند 2030 در تناقض هستند در معرفی یک الگوی بومی ایرانی-اسلامی به ما کمک می‏کنند. روش تحلیلی و توصیفی داده‏ها، اسناد و مجموعه قوانین، ما را در مطرح کردن مباحث مختلف یاری می‏کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The soft threats of the 2030 Document and the presentation of a native Iranian and Islamic model in the field of education

نویسنده [English]

  • khatoon vakili

Faculty member and instructor of Payame Noor University of Mazandaran Province

چکیده [English]

The 2030 Document is apparently the most comprehensive action the international community. It has agreed on since 2015 to achieve sustainable development. Education, which is the fourth main purpose of this document, contains guidelines that try to show themselves in the form of universal rules. this principle is the manifestation of a kind of humanist thinking that is rooted in the will and practical plan of Western and developed countries for the rest of the world. This fact is a proof that the 2030 Document is theoretically considered as a source of soft threat that, regardless of the values, culture and intellectual and moral principles of diverse human societies, intends to harm them with interests and policies of some of the great and influential powers in the United Nations. Following such an unpleasant fact, the present article intends to present the Iranian and Islamic model in the field of education with a localization approach. The main question of the research is what characteristics can be considered to provide such a model? And basically, through what sources can these characteristics be known? The results of the research show us that the important and key characteristics should be obtained from the upstream documents of Islamic Republic of Iran. These characteristics which are in fundamental contradiction with the 2030 Document in their intellectual and philosophical foundations help us to introduce an indigenous Iranian and Islamic model. Analytical and descriptive methods of data, documents and sets of rules help us to raise various issues.

کلیدواژه‌ها [English]

  • 2030 Document
  • soft threat
  • indigenous model
  • education
  • philosophy of Islamic education
  • «ابعاد پنهان و محورهای سند 2030، 1 بررسی سند دستور کار 2030 برای توسعه پایدار»، گروه توسعه نظری و مطالعات بنیادین، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 1399.
  • الهامی، امیرحسین و آرش، مجید (1398). «جایگاه دفاع مقدس در برنامه های درسی و آموزشی وزارت آموزش‌وپرورش؛ ارزیابی، آسیب شناسی و پیشنهادهای راهبردی»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 1، صص 53-70
  • آقاحسینی، علیرضا (1389). «گفتمان توحیدی، پایان تعارض علوم انسانی و معرفت دینی»، کیهان فرهنگی، شماره 290- 291 ، بهمن و اسفند، صص 380- 39.
  • برزگر، ابراهیم (1389). »رهیافت بومی سازی علوم انسانی»، فصلنامه روش شناسی علوم انسانی، شماره 63، تابستان، صص 29-53.
  • بذرکار، مهدی؛ ملکوتیان، مصطفی؛ عسگری‌یزدی، علی و نباتیان، محمداسماعیل (1398). «مولفه‌های اساسی دیپلماسی فرهنگی در گسترش ارزش‌های انقلاب اسلامی ایران»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، دوره 8، شماره 31، صص 53-74.
  • جنیدی، رضا و ملائی، مسعود (1398). «راهبردهای مبتنی بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با قدرت هوشمند ایالات متحده آمریکا»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 8، صص 65-89.
  • حیدری، جعفر، مسعودنیا، حسین، داودزاده امامی، غلامرضا، قاضی رهبر، محمودرضا، (1398). «راهکارهای دفاع نرم در جنگ رسانه ای از منظر مقام معظم رهبری»، فصلنامه رهیافت انقلاب اسلامی، شماره 49، زمستان، صص 3- 24.
  • خاتمی، سید سمیه، خاتمی، سید جواد (1396). «تاثیرات اجرای سند 2030 در افزایش یا کاهش عفاف و حجاب»، همایش نگرش علمی و کاربردی به عفاف و حجاب.
  • ذولفقاری، مهدی و دشتی، فرزانه (1397). «مؤلفه‌ها و ظرفیت‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی»، فصلنامه مطالعات قدرت نرم، دوره 8، شماره 2، صص 127-154.
  • روزبهانی، محمد علی (1389). «اسلام و انشای غلط لوتری ها، گفتگو با پروفسور حمید مولانا»، فرهنگ بهار پویا، شماره 16.
  • سند برنامه ی درسی ملی جمهوری اسلامی ایران.
  • سند تحول بنیادین آموزش و پرورش.
  • سند چشم انداز 1404.
  • علیانسب، سیدحسین؛ صالحی، حسن و موسوی شربیانی، سید جلال (1397). «بررسی راهکارهای پیشگیری از تضعیف قدرت نرم رهبری انقلاب اسلامی با تکیه بر آموزه‌های قرآنی»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، دوره 7، شماره 24، صص 75-94.
  • غمامی، محمد مهدی (1399). «تحلیل حقوقی ماهیت و اعتبار سند توسعه پایدار 2030»، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. قابل دسترس از آدرس اینترنتی: http://iict.ac.ir/1399/06/ghamami
  • قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
  • کاستلز، مانوئل (1380). عصر اطلاعات: اقتصاد جامعه و فرهنگ، جلد دوم، ترجمه حسن چاووشیان، تهران : طرح نو.
  • گوهری مقدم، ابوذر و کیانی‌مجاهد، حامد (1397). «نفوذ گفتمانی ایالات متحده آمریکا در جمهوری اسلامی ایران بر مبنای اندیشه‌های مقام معظم رهبری»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، دوره 7، شماره 24، صص 96-113.
  • محب، علیرضا و برزگر، عبدالرضا (1396). «بررسی سند 2030، اشکالات و مغایرت با اسناد بالادستی»، چهارمین همایش ملی حقوق ارزیابی کارآمدی قانون در نظام جمهوری اسلامی ایران.
  • منظمی تبار، جواد (1398). «واکاوی مؤلفه‌ها و ظرفیت‌های راهبردی نظام توسعۀ علمی و دانش کشور از دیدگاه مقام معظم رهبری(دامت برکاته)»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 3، صص 89-114.
  • یوسف پور، احمد، معصومی، شهرام و شعبانخواه، لیلی (1396). «تحلیلی بر سند 2030 یونسکو»، دومین کنگره بین المللی علوم انسانی، مطالعات فرهنگی تهران.
  • Mowlanna, Hamid (1996). “Global Communication in Transition: The End of Diversity?”, Sage Publications, 73.
  • Nye, Joseph (1990). Bound to Lead: The Changing Nature of American Power, New York, Basic Books.
  • Zakaria, Fareed (2008). The Post-American World, W.W. Norton & Company.