نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

2 استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

برای رسیدن به اهداف بلند علم و دانش، نیاز است که در بخش ‌های مختلف، تحقیق و پژوهش صورت گیرد تاراه حل‌ هایی برای بهبود وضعیت جامعه بشری با استفاده از راه کارهای علمی و پژوهشی ارائه گردد. این تحقیق به هدف بررسی قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در افغانستان بین سال های(2020-2001) تدوین گردیده است. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی - تحلیلی و با استفاده از ابزار؛ کتابخانه ها، مجلات علمی، سایت های معتبر علمی، پایان نامه ها، مقالات معتبرعلمی می باشد. مفهوم قدرت نرم یکی از مفاهیم نسبتا مدرن در سطح روابط بین الملل است که به وضوح در سطح علمی در دهه نود قرن گذشته پدیدار گشت تا بر اهمیت ابزارهای غیر نظامی در دستیابی به اهداف سیاست خارجی تأکید کند. از زمان تاسیس جمهوری اسلامی ایران درسال 1357موضوع افغانستان یکی ازمسائل و موارد مهم سیاست خارجی آن بوده است. افغانستان به عنوان کشوری که در سالیان اخیر موجی از حوادث سیاسی و اجتماعی را پشت سر گذاشته و بی ثباتی، نا آرامی و تنش جز لاینفکی از حیات روزمره ی مردمان آن بوده است، دارای وضعیتی خاص در میان کشور های جهان می باشد. این کشوربه عنوان یک همسایه هم زبان و هم فرهنگ در دهه های گذشته قالب های سیاسی متعددی به خود دیده است. با این همه جایگاه واهمیت این کشوردرسیاست خارجی ایران یکسان نبوده است بلکه با توجه به تحولات داخلی افغانستان، منطقه ای وبین المللی دستخوش تغییرشده است. در این مقاله تلاش بر آن است تا قدرت نرم را به شکل عمومی و و قدرت نرم ایران در افغانستان به شکل خاص موردبحث و بررسی قرارگیرد و به این سوال پاسخ داده شود که چگونه قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در افغانستان طی سال های 2001-2020 تاثیر گذاشته است؟ درآخرهم دورنمایى از چشم انداز آینده روابط ایران و افغانستان رامورد مطالعه و بررسى قرار خواهیم داد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The soft power of the Islamic Republic of Iran in Afghanistan (2001-2020)

نویسندگان [English]

  • seyed mohammadreza mousavi 1
  • somaye ghanbari 2

1 assd

2 hjggd

چکیده [English]

In order to achieve the lofty goals of science and knowledge, it is necessary to carry out research in different sectors in order to provide solutions to improve the condition of human society by using scientific and research methods. This research was compiled with the aim of investigating the soft power of the Islamic Republic of Iran in Afghanistan between 2001-2020. The research method of this research is descriptive-analytical and using tools; Libraries, scientific journals, authoritative scientific sites, theses, authoritative scientific articles. The concept of soft power is one of the relatively modern concepts at the level of international relations, which clearly emerged at the scientific level in the nineties of the last century to emphasize the importance of non-military means in achieving foreign policy goals. Since the establishment of the Islamic Republic of Iran in 1357, the issue of Afghanistan has been one of the important issues and matters of its foreign policy. Afghanistan, as a country that has gone through a wave of political and social events in recent years and instability, restlessness and tension have been an inseparable part of the daily life of its people, has a special status among the countries of the world. As a neighbor of both language and culture, this country has seen many political forms in the past decades. Despite all this, the position and importance of this country in Iran's foreign policy has not been the same, but it has undergone changes due to the internal, regional and international developments of Afghanistan. In this article, an attempt is made to discuss soft power in general and Iran's soft power in Afghanistan in a specific way, and to answer the question of how the soft power of the Islamic Republic of Iran in Afghanistan during the years 2001-2020. Has it affected? Finally, we will study and examine the perspective of the future prospects of Iran-Afghanistan relations.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iran
  • Afghanistan
  • soft power
  • Convergence and culturalization
  • آزادی، افشین؛ ترابی، محمد و حیدرپور، ماشاءالله (1399). «جمهوری اسلامی ایران و فضای مجازی؛ راهکارهایی برای حل چالش‌ها»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال ششم، شماره 3، صص 147-178.
  • افتخاری، اصغر (1385). گفتگو «قدرت نرم و انقلاب اسلامی»، فصلنامه بسیج، شماره 32.
  • باستانی پاریزی، محمد (2005). گذری بر تاریخ روابط سیاسی ایران و افغانستان، تهران: انتشارات صبحدم.
  • بیژنی، علی و یوسف پور، احمد (1399). «انقلاب اسلامی ایران، نقشه راه جهان گرایی در اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)»، فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 1.
  • تمنا، فرامرز (1385). استراتژی ایالات متحده در مبارزه با تروریسم؛ مورد پژوهش: افغانستان بعد یازده سپتامبر. پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی.
  • تنزه ای، محمد طاهر (1393). «بررسی روابط بین ایران وافغانستان(زمینه های همگرایی و واگرایی)»، دوفصلنامه مطالعات منطقه ای، شماره اول، سال اول، بهار.
  • جنیدی، رضا و ملائی، مسعود (1398). «راهبردهای مبتنی بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در مقابله با قدرت هوشمند ایالات متحده آمریکا»، فصلنامه راهبرد سیاسی، دوره 3، شماره 8، صص 65-89.
  • چهرآزاد، سعید (1398). «وانموده های سیاستگذارانۀ پسا دفاع مقدس در حیطه روابط خارجی ایران»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 4، صص 127-144.
  • خدابخشی، لیلا؛ ازغندی، علیرضا و هرمیداس باوند، داوود (1398). «بررسی مقایسه‌ای راهبرد ایران و عربستان در بحران سوریه با تکیه بر نظریۀ نوواقع‌گرایی»، فصلنامه مطالعات دفاع مقدس، سال 5، شماره 3، صص 21-47.
  • خلیلی، عبدلارسول (1388). «از ققنوس بقا تا هژمونی غریبانة تدبیر»، ماه‌نامة آغاز، شمارة 17‌.
  • داودی، علی اصغر (1391). نگاهی آسیب شناسانه به روابط ایران و افغانستان، وب سایت مرکزی بین المللی مطالعات صلح. http:peace-ipsc.org
  • دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1387). چارچوب مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
  • دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (1395). کلیات روابط بین الملل، تهران: نشر مخاطب.
  • رحمتی، محمد (1386).«تبدیل چابهار به قطب چهارم اقتصادی ایران»، مجلة بندر و دریا‌، تهران: سال 22، شمارة 145.
  • رحیمی، سردار محمد (1390). ژئوپلتیک افغانستان، کابل: انتشارات میوند.
  • سرافراز، محمد (1390). جنبش طالبان از ظهور تا افول، تهران: انتشارات سروش.
  • شکرزاده چهاربرج، رضا و جعفری‌فر، احسان (1399). «بازتاب انقلاب اسلامی ایران بر شیعیان یمن»، فصلنامه علمی جامعه شناسی سیاسی انقلاب اسلامی، 1(2)، صص 1-21.
  • عبدی، عطاءالله و رجب نژاد، ناصر (1396). «تبیین پیامدهای ژئوپلیتیکی سرمایه گذاری چین، در گوادر بر بندر چابهار»، فصلنامه جغرافیا و توسعه، سال پانزدهم، شماره46، بهار.
  • عظیمی، محمدعظیم (1391). مدخلی بر جغرافیای سیاسی افغانستان، کابل: انتشارات سعید.
  • فرهادی، محمد و مرادیان، محسن (1387). در افتخاری، اصغر و دیگران، قدرت نرم و سرمایه اجتماعی، تهران: دانشگاه امام صادق(ع) و پژوهشکده مطالعات و تحقیقات بسیج، چاپ اول
  • قربی، سید محمد جواد و جعفری، علی اکبر (1395). «منابع قدرت نرم در سیاست های کلی نظام؛ مورد کاوی سیاست های کلی برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران»، راهبرد اجتماعی فرهنگی، سال پنجم، شماره نوزدهم.
  • کریمی، سید جواد (1397). «چابهار کلید توسعة افغانستان». فصلنامة علمی پژوهشی روینا، کابل، سال ششم، شمارة چهارم.‌
  • متفی، عبدالقدیر؛ امیراحمدیان، بهرام و ساچدوا، گلشن (1397). «تحلیل استراتژیک بندر چابهار، روابط افغانستان-ایران-هند». انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان.
  • نای، جوزف (1387). قدرت نرم ابزارهای موفقیت در سیاست بین الملل، ترجمه محسن روحانی و مهدی ذوالفقاری، تهران؛ انتشارات دانشگاه امام صادق(ع) و پژوهشکده مطالعات بسیج.
  • Frank Hoffman (2007). Conflict in the 21st Century: The Rise of Hybrid Wars (Arlington, VA: Potomac Institute for Policy Studies, 14.
  • Afghanistan National Development StrategyANDS.(2020,july28).http://www.ands.gov.af/
  • Afghanistan Investment Support Agency .(2020, july30).AISA,
  • http://investinafghanistan.af/about-aisa/
  • Ministry of Mines and Petroleum, Islamic Republic of Afghanistan(2020,july26).MOM, http://mom.gov.af/en
  • Nye, joseph (2004), soft power: the means of success in world politics, New York: public Affairs.
  • Nye, joseph (2008), Public Diplomacy and soft power. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, Vol. March.
  • http://mail.gov.af